In mijn praktijk is het goed merkbaar dat steeds meer mensen hun accent willen verminderen,

Regelmatig krijg ik de vraag of ik een accent helemaal kan laten “verdwijnen”.

Limburgers en Brabanders denken dan vaak aan Chantal Janzen. Amsterdammers aan Robert ten Brink of Matthijs van Nieuwkerk.

Dat “verdwijnen” hangt van de nodige factoren af.  Wat wordt er gesproken in je omgeving? Wat is er nodig op de werkvloer of aan de telefoon?

Tijdens de intake vindt er een communicatieonderzoek plaats.

Hierbij wordt gekeken hoe jouw accent klinkt ten opzichte van het Standaard Nederlands. Vervolgens krijg je aanwijzingen hoe je jouw uitspraak kan “ombuigen” en tot slot stellen we een oefenprogramma op waarbij de nadruk ligt op je dagelijkse activiteiten zowel thuis als op de werkvloer. Ook wordt er een inventarisatie gemaakt van je doelen: Betere verstaanbaarheid aan de telefoon? Groter visitekaartje van het bedrijf? Behoud van je baan? Vergroting van een kans op de arbeidsmarkt?

Op een dag werd ik gebeld door M.

M. werkte voor een grote verzekeringsmaatschappij.

Ze was boos over het feit dat ze geen promotie had gekregen terwijl ze vond dat ze die absoluut verdiend had.

Haar leidinggevende had als reden opgegeven dat haar Amsterdamse accent storend en afleidend werkte in onderhandelingen of aan de telefoon.

Hoewel ze baalde van het mislopen van haar promotie wilde ze er alles aan doen om in de volgende ronde meer kans te maken.

Na de intake en het communicatieonderzoek stelden we een duidelijk oefenprogramma op . Een van de oefeningen was dat ze “moeilijke” woorden op een post-it briefje schreef. Dit briefje plakte ze op verschillende plekken in haar huis. Iedere keer als ze dit briefje vervolgens tegen kwam las ze hardop de woorden voor.

Dit ontging haar man uiteraard niet. Hij was een Amsterdammer , opgegroeid in de Jordaan, en hij bekeek het hele leerproces met argusogen. Hij gunde zijn vrouw absoluut de promotie maar gaf ook aan dat haar nieuwe manier van spreken hem nog vreemd in de oren klonk.

Ze heeft hem vervolgens duidelijk uitgelegd wat haar doel was: het behalen van die promotie en dat ze haar spreken vooral op de werkvloer zonder het Amsterdamse accent wilde. Hiervoor was echter oefening vereist en dat wilde ze , naast het oefenen op haar werk, ook thuis doen. Mocht haar spreken zonder veel moeite en zonder een sterk Amsterdams accent zijn, dan zou ze deze manier van spreken alleen nog toepassen op haar werk ( “Jas aan” “Jas uit” effect).

Totaal onverwachts kreeg ze alsnog de door haar begeerde promotie. Haar leidinggevende was onder de indruk van haar wilskracht en vond haar vermindering van het Amsterdamse accent dusdanig dat haar nieuwe manier van spreken ruim voldoende was voor de nieuwe positie.